VEEE Mutlu Son...

Evet, gerçekten, inanılmaz gibi ama STCmi almamın üzerinde 14 ay, restorasyona başlamamdan 11 ay geçtikten sonra, yaza yetiştirme amacımdan 4 ay sapmış olsam da çok mutluyum, STCmi aldım, henüz benim kapalı garaj tamamlanmadığı için Onur'un garajına koydum, güzelce duruyor orada.

Sabahtan Mithat Usta ile buluşup Necati USta'ya gittik, karbüratör ayarlatmaya ama onu bir sonraki postta yazmak istiyorum çünkü ilginçti epey, işinin inanılmaz ehli ve düzenli, tatlı, hoş sohbet bir usta.

Karbüratör ayarını yaptırdık ve öğlen olmuştu, Mithat Ustamla yemek yedik, hafif hafif yağmur başlıyordu. Benim için hiç güzel haber değildi çünkü STCmi yağmura hiç çıkartmak istemiyordum. Ama yapacak bişey yok tesim alma günü yağmurlu oldu. Silecekler başta güzel çalışırken, bir kaç sefer sonra silecekler ortada durdu, Murat'a uğradık hemen silecek ayarında bir değişiklik yapması lazım ama bugün kalır dedi, hiç bırakmaya niyetim olmadığından haftaya gelirim dedim. Mithat Usta altta gördüğünüz gibi STCye şimdilik son dokunuşunu yaptuı ve direksiyon simidini düzeltti.

Sonra koyuldum yoka, ama yağmur da arttı bu arada, durmadan sileceği bir kez çalıştırma hakkım vardı, bir kez çalıştırınca ortada kaldığı için ve sağ silecek kaldığından durup arabadan inip itmem gerekiyordu. Bu arada KGS veya HGS almayı unuttuğumdan, Nil ile Etiler'de buluşmayı kararlaştırdık. Neyse yolda sadece bir kez silecek kullanarak Etiler'e kadar geldim. Etiler'de de Niloşu beklerken bakkaldan çamaşır ipi alıp aşağıda gördüğünüz sistemi yaptım. Böylece ortada kalan sileceği iple çekebildim. Önümüzdeki hafta bu sorun zaten hallolacak ve arabayı yağmura çıkarmayıp kuru saklayacağım için çok da sorun değil zaten.

Boyacı Yamağı

Bugün camlarla ilgili işleri halletmek ve diğer STCci arkadaşlarımız için pazarlık yapmaya gittiğimizde, boya rötuşlarında durum ne diye çok da ümitli olmadan aradım. Ümitsizliğimizn nedeni, boyayı yapan Orhanların yerindeki Mehmet usta ayrılıp kendi yerini açtı, rötuşları kim yapsın diye  kendi içlerinde çözemeleri için 2-3 günü aldı, süreç daha da uzar derken Orhan'dan bitti haberi gelince hemen Olimpia'dan Bahçeşehir'e hareketlendik. 

Araba hazır gibi duruyordu, ama kısa bir inceleme ile bir sürü yapılmamış yer ya da hatalı yer bulduk. Baktık bu işi onlar tek başlarına kısa zamanda bitiremeyecekler, Gürcanla aldık fırçaları elimize kimi yerleri biz yaptık, diğer yandan usta da daha detaylı yerleri yaptı. Plakaları kestirdik, sığacak hale getirdik ve yukarıdaki foto ortaya çıktı. Biz boyacı yamaklığından geçtik, kendimize zararımız olan kazalar oldu ama STC sorunsuz çıktı.

Oradan çıkıp hemen İkitelli sanayiye geldik. Yol videomuz burada: http://youtu.be/BP_Nlsogw5g
Elektrik ile ilgili bir iki dert için Murat'a uğradık. Benzin şamandırsaında biraz sıkıntı vardı, yeniledik, göstergeleri test ettik ve çok hızlı bir şekilde işimiz bitti. Sonra yeni camların ağırlığını kaldıramayan bagaj amortisörlerini değiştirdik. Kapıda bir yerde conta eksiği vardı, onu halletmesi için STCyi Mithat Usta'ya bıraktık ve Cuma günü karbüratör ayarını yaptırmak için Topkapı Tim 1'de Necati Ustaya gitmek için sözleştik.

İlk Kullanım Görüntüleri

Muayeneden güzellikle geçtikten sonra arabayı boya rötuşları için boyacıya götürürken, ilk kez yol tutuşu, gidişini deneyimleme şansım oldu. İnanılmaz keyifliydi, sözle anlatmak çok kolay değil. Nerdeyse bir senelik uğraşın sonucunu almak müthiş bir duygu. İçeride ses gelen bir iki yer var, göstergelerden biri fazla titrek geldi o işi de elektrikçide halledeceğiz. Bir kaç içeride kozmetik güzelleştirme yapacağım ama onlar zamanla da olur, keyif yapa yapa. Aşağıdaki video Gürcan'ın çekimi, o da A1'in içerisinde aynı gün onu da muayeneye soktuk, tam bir Anadol günüydü.

Sona Çok Yakınız

Bir çok dert, terslik, boşa çıkan beklenti, yeni arkadaşlar, yeni bilgiler derken sona çok yaklaştık. 2 gün önce muayene için gün aldık. Sabahtan rot balans ayarlarımızı yaptırdık.

Görüntümüz aşağıdaki gibi, bana çok güzel geliyor tabi orası kesin de bakanların da çok hoşuna gitti, yan aynayı da takınca daha bir tamamlanmış görüntü oldu.

Yolda polis çevirir bir şey olur, riske girmeyelim diye inşallah son kez olur diyerek çekicinin üzerine koyduk arabayı, Mithat Usta son gözden geçirmeleri yapıyor.

STCmi en iyi doktorların eline emanet ederek muayeneye soktum, bir tane ufak kusur ile geçti, kısa farda bir tanesinde ayar bozukmuş, 40 yaşında araba o kadar olur demediler yazdılar, nazarlık olarak tamam dedik ve bu gurur tablosu pozumuzu verdik.

Bir sonraki adım boya rötuşları, elektrikçide bir iki gözümüze takılan detayın çözümü ve Mithat Ustanın son ayarları, ses gelen yerlerin düzelmesi. Bir de araba biraz yüksek duruyor, onu biraz daha alçaltmamız lazım. 10 günlük iş var yani. Alttaki fotoğraf da kullanıyorken benim gözümden görüntüsü, pek seviyorum.

Camlar...camlar...camlar

Camlardan bu kadar çekeceğimi hiç düşünmemiştim. Aslında bu iş için çalışmaya aylar öncesinden başladım. Hatta madem uğraşacağm bu işle, STC grubundaki diğer arkadaşlara da bir iyilik olsun ihtiyacı olanlara yaptıralım diyerek işe giriştim. Allahtan, önce kendime yaptırayım bir deneyelim görelim insanlara mahçup olmayalım sonra demişiz. Camların Ankara^daki fabrikada kalıpları olduğu için firma direk üretti ön, yan ve arka camları gönderdi. Yan camları zaten biz çizmiştik çok fazla problem yoktu, aslında iyi üretmedikleri için biraz baştan savmaydı o yüzden değiştirttik ama diğer sorunların yanında sıfır kalır.

Restorasyon aşamaları gereği ön camı en son takmak gerektiği için yan ve arka camları taktık. Arka cam biraz zaman aldı zorlandık ama oldu derken ertesi gün bir telefon geldi Mithat Usta'dan, arka cam çatlamış olduğu yerde. Anlaşılan hem ölçü hem de bombelilik anlamında sorun varmış camda, aldık Gürcan'dan bir orijinal arka cam gittik Olimpia'ya, o cam Ankara'ya gitti, uygun kalıp yapıldı ve geldi, tabi araya bayram girdi oydu buydu derken çok uzadı. Gelen cam nefis yerine oturdu, yan camlarda da güzel üretim ve rodaj yapıldı o da geldi, tabi onu bir daha çıkar tak, onun masrafı da bize yüklendi.

Tam bunlar bitti, en üstteki fotoğraftaki gibi ön camı da taktık, yine zorlama oldu ama nefis oldu derken, yine aynı senaryo ertesi gün cam çatladı. Haydi aynı senaryo, tek fark bu sefer ramazan değil kurban bayramına denk geldi, yine uzun bir bekleyiş ama sonu selamet oldu. Ama ömrümüzden yedi bu cam olayı. Neyse artık herşey hazır, diğer STCci dostlarımıza da kendi üzerimde deneyip çözdüğümüz camların yerini söyleyip en azından bu acıyı birimiz yaşamış olalım diye teselli bulacağım.

 

Bu arada diğer detaylarla ilgilendim. Almanya'dan bu yan aynayı bulduk, Gürcan'la bana birer adet aldık takacağız.

Döşemeler Bitti

Elektrikten çıktıktan sonra döşemeciye gittik ve artık onun da sonunda geldik. Tavan döşemesinde bir yanlış anlaşma sonucunda biraz uzadı işler. Koltuklarda rahat olmayan bir yer vardı, orayı da değiştirttik, artık çiçek gibi oldu.

Kapı içleri de tamam, artık daha ufak oynamalar, detay düzeltmeler ve camlar var. Camları Ankara'da ürettiriyoruz onda da sıkıntılar oluyor ama bakalım inşallah çok bekletmez bizi.

Bu arada motor kısmı da çok temiz oldu, Murat da elektrikte çok iyi iş çıkardı, çok temiz çalıştı, buraya bir de hava filtresini koyunca fena gözükecek.

Jantlar Hazır

Uzun aramalar sonucunda Ford RS jantlarımızı bulduk. Arabayı en orijinal halince toplamaya çabaladığımdan, eklediğim detayların o dönemde var olan şeyler olmasına dikkat ediyorum. Zaten çok fazla bir değişiklik yok ama mesela görsel olarak bir değişiklik olan jantlarda 73 yılında var olan bu RS jant setini seçtik, bence çok yakışıyor STClere.

Lastik olarak da yanı beyaz yazılı lastik aradık ama 13 inch lastik bulmak istediğinizde bir de şusu olsun böyle olsun diyecek kadar seçeneğiniz olmuyor, aklımdakine en yakın bunu bulabildik. Karbüratör için hava filtresini de Gürcan Amerikaya gitmişken alıp bana getirdi, motorda güzel duracak. Tabi bayram geldi kimseyi ortada bulamayız bu ara, bayram sonrası işler devam edecek.